Çocuk istismarını durdurun!

"Aaaa, mimim vardı lan benim!", az önce yazdığım bir paragrafı işte bu nidayla sildim. Keşke silmeseydim, bir sonraki yazının girişi o olurdu ama sildim, artık yapacak bir şey yok. Her neyse mimim yoktu mimlerim vardı esasında benim. Hemen başlayalım.
Kronolojik sırayla ilerlersek ilk mim: Zamanda Yolculuk.
Bu mim dalgasının üzerinden hayli vakit geçti esasında, lakin benim içimde patlamışlığı vardır bu dalganın. Zamanında bu mim üzerine düşünmüştüm, "lan biri de bana sallasın şu mimi yazayım" demiştim. Baktım sallayan olmadı, "acaba yüzsüzlüğe vurup mimlenmeksizin yazsam mı" diye bile düşünmüştüm. Boşa düşünmüşüm Buzcevheri çoktan mimlemiş beni de ben görmemişim mimi. Öpülesi mimdi esasında bu, geç de olsa yazıyorum. Mim için teşekkür ediyorum, denyoluğumun göz ardı edilmesini umuyorum.
"Terminator" ve "Back to the Future" ile büyümüş bizler için çok önemli bir fantezidir bu zamanda yolculuk. Bu terimin bakir anlarına, gelişimine tanık olduk hepimiz(bizler olduk yani yeni nesil değil, biz bizleri bizden sayıyoruz hep, diğerlerini dışlıyoruz). Ben zamanda yolculuk yapabilsem bir paradoksu test ederdim büyük olasılıkla. Şimdi mesela kendi çocukluğuma gitsem, ben harici bir ben çocuğun yaşamakta olduğu yıllara. Kendimi alıp geri gelsem, benden iki tane mi olurdu acaba. Veya bir büyük ben, bir küçük beni alıp farklı bir yere götürdüğü ve böylelikle küçük ben olması gereken zamanda ve mekanda büyüyüp serpilemediği ve neticede ben olamadığı için büyük ben de hiçbir zaman bu zaman yolculuğunu gerçekleştirememiş mi olurdu ve yok mu olurdu. Peki ya bir büyük ben, bir küçük beni alıp götürdüğünde yok oluyorsa, küçük ben nerede olurdu. İşte böyle soruların yanıtını arardım. Çok riskli, ama büyük olasılıkla merakıma yenik düşerdim. Devamı, bir sonraki mim konumuz olan "çocuk istismarı"na giriyor. Kendi çocukluğumun istismarı oluyor.
İşin keyifli bölümüne gelecek olursak da ilkel çağlara gitmeyi çok isterdim. Ancak yanımda binbir türlü malzeme ile birlikte. Bir kola şişesi, bir çakmak veya ilkellik derecesine göre bir uzaktan kumandalı oyuncak bile Dünya'yı ele geçirmeme yeterdi o vakit. Tanrılar Çıldırmış Olmalı diye çok eğlenceli bir film vardır, kola şişesi oradan aklıma geldi. Bu filmden haberi olmayanlar kesinlikle bir yolunu bulup izlemeli(şiddetle, ısrarla, döve döve tavsiye). Bir kola şişesinin, ilkel bir kabileye neler yapabileceğini çok daha iyi anlayabilirsiniz filmi izleyerek.
Bu mim dalgası çoktan sahile vurdu sayılır. Ondan tek tek mimlemiyorum, bunları okuyup da konu sıkıntısı çeken herkese açıktır bu mim. "Cevval beni mimlemiş" diyerek yazana itiraz etmem hiçbir şekilde.

Gelelim hassas mime: Çocuk istismarını durdurun!
Bu mimi de pek saygıdeğer, fikir ve düşünce adamı sayın Deli Profesör paslamış bana. Bir mim konusu blogumun konseptiyle bu derece örtüşemezdi herhalde. İlk defa emir cümlesinden mim alıyorum, olduğu gibi de başlık yapıyorum. Şimdi tabi bir takım dingiller çıkıp, "Cevval sen çocuk istismarını durdurun dedin de, durdu mu" diyebilir. O dingillere derim ki; lan ben sizin duyarlılığınıza sokayım! Sen demedin, ben demedim nasıl duracak lan bu o zaman a'şuursuz, git midye topla denize at lan sen önce, bilincin gelişsin. Bu dalgayı başlatanı da öperim alnından, sırf laf sokan ibişlere nispet olsun diye. Böyle de hayalimde konuşturduğum adamlara küfrederim ara ara. Olur bazen.
Çocuk istismarı deyince akla ilk cinsel istismar geliyor. Böyle bir iğrençlik karşısında da "durun, yapmayın, aman mani olun bunlara..." gibi bir tutum sergilemek biraz fazla hoşgörülü sayılır bence. Böyle bir pisliği yapana yapılabilecek pislikleri yazmak blogumun şiddet seviyesini bine katlar... O yüzden üç noktanın yerine bir şeyler koymak için hayal gücünüzü asabiyetinizle birleştirmeniz ve bir Osmanlı İşkenceleri kitabı edinmeniz yeterli.
Bu istismarın sonradan akla gelen farklı boyutları da mevcut, toplumun büyük çoğunluğu tarafından göz yumulanları özellikle. Çocuk hakları üzerine biraz bilgi için vikipedi yardımcı olur herhalde, üşenmeyiniz bilgileniniz.
Çocukların, işçi olarak istismarı bu diyarlarda pek yaygın. Ben ki salt para kazanmak uğruna blog açan, fikrini düşüncesini para getirenine göre kaleme(klavyeye) alanlara kin kusarken, bir insanın sırf daha fazla kazanabilmek uğruna çocukları kullanışını hayatta küfürsüz geçmem. Bu göt herifler ucuza bacak kadar çocukları ağır, pis işlerde çalıştırır. Onlara bir gelecek vadetmez, bir zanaat öğretmez, kaybolan geleceklerini de zerre ziklemezler, sırf kendi menfaatlerinden hepsini hiçe sayarlar. Aynı zamanda usta çırak ilişkisini götlerinden anlayıp bir güzel de egolarını tatmin ederler. Böyle umarsız bir yavşakta karşısındakinin çocukluğunu, tecrübesizliğini, psikolojisini düşünecek incelik de kolay kolay bulunamaz. Bu çocuklara kızılır, bağırılır, aşağılanır, ruhen fiziken yıpratılır. Günü gelip de kollarına güç geldiğinde birer psikopat olmaları için her uygulama gerçekleştirilir. Çocuk işçiler bence "durdurun!" denebilecek nitelikteki istismarların başında gelmekte.
Okullardaki dayak olayı da bence ciddi ciddi çocuk istismarına girer. Konuyu fazla saptırmak istemiyorum ama gözlemlediğim kadarıyla orta yaşlı bayan öğretmenler bu konuda çok başarılılar. Menopozla mı ilişkilidir, yoksa o yaşlardaki kadınlarda bambaşka bir sadistlik mi baş göstermektedir bilemiyorum ama el kadar sabiyi tokatlamak ruh sağlığı yerinde bir insanın yapacağı iş olmamalı. Alayından tiksiniyorum, öğretmen filan demiyorum ciddi ciddi tiksiniyorum.
Çocukluğumdan hatırladığım bir şarkı da:

Aç kapıyı bezirgan başı
Bezirgan başı....
Kapı hakkın ne verirsin?
Ne verirsin?
Arkamdaki yadigar olsun
Yadigar olsun

Bu da böyle çocukluğumdan hatırladığım gereksiz, saçma bir oyunun şarkısıdır. İlk aklıma bu geldi yazdım valla. Osmanlı ayarında çocukluk geçirmişim, ilk kez farkediyorum.
Bu mimi Cemali Safa'nın güzel yazabileceğini düşünüyorum. Biyo da gayet güzel yazar aslında. Yazar yazar niye yazmasın. Mimledim ikinizi de.
Not: Bu yazıda "mim" kelimesi, iki kelime öncekiyle birlikte, tam olarak 24 kez kullanılmıştır.
Mim: 25(yuvarlak olsun)

Cevval diyor ki:
Çocuğu istismar edeni döverim!(gayet açık ve net)
Kendi çocukluğumu yanımda gezdirsem, kendimi nasihat manyağı yaparım!
İlkel kabilenin yamyam olmayanı makbuldür!