Çömelebiliyorum, öyleyse sağlıklıyım!

Günlerdir evdeydim. 2 hafta önce sokağa çıkmış olmanın verdiği rehavetle daha 2 ay otururdum esasında ben evde ama öyle olmadı. Mesleğimin bazı gerekleri var, sağlık raporu almak gibi, bu yüzden de sabahın köründe sokaklara fırlayıp İstanbul'u turladım, hastanelerden de nefret ederim zaten, hepsi üst üste bindi, ebem zikildi ebem adeta ebem zikildi!
Bir süre işlemlerimi hallettikten sonra esas olaya geldik, heyet raporu almak. İlgili sağlık kurumunda kat kat geziyorum, gerektimi plastik bardağa işiyorum, gerektimi damarımı buldurmuyorum kolumu delik deşik ettiriyorum. Böyle uğraşıp didinirken bir ayrıntıyı farkettim "çömelebilen insan sağlıklıdır". Belki tıp literatüründe bir açıklaması vardır ama insanı çömelterek çekapa sokmak tuhaf bir durum cidden.
Mesela psikiyatriye girdim, uygulama şu şekilde; gözlerini yum, kaşlarını kaldır, ellerini aç/kapa, çömel! tamam bitti.
Oradan çıktım ortopediye girdim. Avucunun içini göster, yumruğunu sık, parmak ucunda dur, topuklarının üzerinde dur, çift salto at, çömel! tamamdır.
Neyin göstergesidir ki bu çömelmek. Hiç de hazzetmediğim bir harekettir. Sahil yolunda, çimlerin üzerinde bira içen adamı hatırlatır bana bu çömelme hareketi. Okul hayatım boyunca tuvaletleri tam işleviyle kullanmamamı sağlamıştır bu hareket benim. Bu şekilde rahatsızlığı tespit edilen hasta olmuş mudur acaba.

-çömel!
-aaa- ağğ olmuyo doktor bey yapamıyorum.
-vay psikopat, canım sen bildiğin delisin. üzgünüm yani onaylayamam ben senin raporunu.

**********
-çömel!
-yapamam
-ahanda yakaladım felçlisin dimi sen, tekerlekli sandalyeyle geldiğinde kıllanmıştım zaten, kuntiz seniiii.

Bir de ortopedide adam "ayakkabının tekini çıkar" dedi. Bütün gün gezmişim tabi İstanbul'u kat'etmişim. Sabah 7'de yollara düşmüşüm akşama kadar gezmişim ve adam günün sonunda bana ayakkabını çıkar dedi. Muayenehaneyi kesif bir ayak kokusu sardı. Bir baktım çorabın altı artık ıslanmış rengi değişmiş, ter olmuş hep ayaklar. Böyle de rezil olup çıktım oradan. Hiç sevmiyorum hastaneleri, nefret ediyorum hastanelerden. Muayenehane "hane" de, hastane neden "hastahane" değil. İlginç.

Cevval diyor ki:
Çömelebiliyorsan hastaneye gitme! gerek yok.
Eminönü'nden Sultanhamet'e, oradan da Karaköy'e yürüme! Tramvayı kullan!
Yüzünü görmeden yol sorduğun insan japonsa koşarak kaç! Çok sıcak kanlılar anında esir alıyorlar.