Hacca git! Köşe ol!

Pazar sabahları ekmek ve gazete aldığım bir hacı bakkalım var burada. Eve yakın olan bakkaliyede gazete bulunmadığı için Pazar sabahları hacı bakkaliyeye yürüyorum. "Kalliye", isim gibi lan.
Eğer ben Pazar sabahı kahvaltı yapıyorsam ya sabahlamış ya da aşırı alkolden uyuyamamışım demektir. Dolayısıyla da mal oluyorum o saatlerde, kafam çok yavaş çalışıyor. İki haneli sayıları rahatlıkla kafasından çarpabilen ve altı haneli sayıları kısa sürede toplayıp çıkartabilen ben ile sadece Pazar sabahları karşılaşan bu adam, beni yarım akıllı bir şaşkın sanıyor. Para hesaplarını bile bile zorlaştırıyor ki iyice mallaşayım karşısında. Bütün para verdiysem yanına bozuk istiyor ki hesap zorlaşsın. Bazen “unuttuğun bir şey var mı?” diye sesleniyor arkamdan. Beynim bir anda durup, ağzımdan salyalar akıtarak tek bir noktaya bakmaya başladığımda(abarttım) binbeşyüzkırkaltıncı kez okulumu ve bölümümü soruyor.
Çok kötü yer etti bu durum bende. Bir ara, dinç olduğum saatlerde gidip üç torba alışveriş yapacağım bu adamdan. Alırken fiyatları toplayıp trink diye hesaplayacağım kafamdan meblağayı, net rakam belirterek tam para uzatacağım hemen. Sonra o oturup tek tek hesap makinesinde toplayacak aldıklarımı, şaşırıp kafasını kaldıracak, bakacak suratıma. O esnada “yaaa hacıııı!!!” diyerek sakallı suratından makas almamak için zor tutacağım kendimi. Rüya gibi…
Bir de bu adamla iyi niyet kargaşası yaşıyoruz. Alışveriş bitiminde ben “iyi günler” dediğim anda o “hayırlı günlerrr!” şeklinde yapıştırıyor cevabı. “iyi değil lan hayırlısı lazım bana!” dercesine. İstisnasız her seferinde yaşanıyor bu diyalog.
Her mahallede var galiba bir hacı bakkal. Tuhaftır, gıda sektörü ve özellikle de ticaret ile yakından ilgili dindar insanlar. Yahudiler de öyle mesela, muhteşem ticaret adamları. Böyle böyle dünyanın ırzına geçtiler, o derece başarılılar yani bu alanda. "Coca Cola'nın formülünü bulan adam, eczacı John S. Pemberton, kolayı hazım şurubu adıyla satıyormuş da, bir yahudi 100$'a şişeleme hakkını almış, Pemberton sefalet içinde ölmüş" diye bir rivayet vardır, bilmem aslı mevcut mu.
İnsanları dine ve ticarete elverişli kılan bir gen var sanki. Ek bilgi; Araştırdım, bizim ekmeklerin üzerinde tek çizgi var ya, Avrupa'da yapılan ekmeklerde 3 çizgi varmış. Zamanında öyleymiş yani, ekmeğin tek standart şekli olduğu dönemlerde. Hani bizdeki Allah birdir hesabı, onlarınki baba-oğul-kutsal ruh muhabbeti. Fırıncılar kökten dinciymiş tarihe bakınca, yaptıkları ekmeğe dini şifrelemek için kafa yormuşlar.
Türk filmlerinde de vardır hep bir "namussuz hacı bakkal" klişesi. Hacı deyince insanın aklına genelde nur yüz, ak sakal gelir. Yanına "bakkal" getirilince şekil biraz değişir, nur yüze pis bir sırıtış eklenir, çenenin altında ovuşturulan eller görüntüye girer, tuttuğunu geçiren, fahiş fiyatı sokuşturan bir adam canlanır kafalarda. Neden ki acaba. Hani namussuzluğun hacılıkla bir bağlantısı yok tabi ki, namussuz mormon, namussuz aborjin, namussuz oompa-loompa, namussuz half elf... olabileceği gibi hacı da olur neden olmasın. Ama bakkalın daima hacı oluşu ilginç. Hani kutsal mekanları gezerken böyle bir misyon ediniyor sanki insanlar. İlahi bir kuvvet dürtüyor oradayken, bakkal ol!
Bu arada hacı bakkalın bu bilgiye ulaşma ihtimali düşük olduğu için bir itirafta bulunayım.: Dükkanın dışına astığı "Saadet Partisi hede hödö daveti..." ilanlarını yıllardır söken benim. Aynı zamanda seçim dönemi boyunca ampul baskılı bez bayrakları, gece karşılaştıkça, direklerden aşağı alan da benim. Buram buram anarşi koktu. Bir iki vukuatım daha var ama onlar cidden suç, para cezası var, bana kalsın. hehehe

Cevval diyor ki:
Hacının işsizi cennetliktir!
Hacı teyzelerin dükkan açması yasaktır!
Yahudiler anasının gözüdür!